De instroom voor een mbo-opleiding in de zorg is fors gedaald. Vorig jaar kozen 4.110 studenten voor een opleiding tot verzorgende, bijna de helft minder dan vijf jaar eerder. Bij de opleiding tot verpleegkundige daalde de instroom in dezelfde periode met 14 procent naar 7.260 in 2024. Westerlaken noemt de lage instroom van mbo-studenten in de zorg ‘zorgwekkend’, omdat juist praktisch geschoolde vakmensen volgens haar de ruggengraat van veel zorginstellingen vormen. Volgens haar speelt hier opwaartse diplomadruk mogelijk een belangrijke rol bij. “Iedereen wil hbo of universiteit doen of verder studeren”, merkt zij op. Doordat meer jongeren een hogere opleiding ambiëren, slinkt de groep die kiest voor een mbo-zorgopleiding.

De bestuurder geeft ook toe dat het werk als verpleegkundige of verzorgende soms heftig kan zijn. “Ik hoor wel verhalen van mbo’ers die plotseling met zeer kwetsbare situaties in aanraking komen, zoals een overledene. Die confrontatie kan veel impact hebben als je weinig levenservaring hebt.” Tegelijkertijd ziet ze ook hoe deze momenten juist het meest waardevol kunnen zijn omdat medewerkers hier ook het verschil maken voor cliënten. “Dat is juist wat het werk in de ouderenzorg mooi maakt, omdat het zo fundamenteel raakt aan het leven van mensen.”

Opleiden in het inkoopbeleid

Een structurele aanpak voor het begeleiden van mbo-stagiairs vereist volgens Westerlaken aanpassingen in de financiering. “Maak opleiden dus onderdeel van het inkoopbeleid, zodat je ook tijd vrij kunt maken om stagiairs goed te begeleiden”, benadrukt ze. Nu wordt de begeleiding vaak vergoed vanuit incidentele subsidies, die plotseling kunnen wegvallen. Zeker in de wijkverpleging, waar de financiering vooral gericht is op direct cliëntcontact, is het lastig om daarbinnen ook ruimte te scheppen voor voor- en nabespreken, vertelt zij.