‘De ouderenzorg staat voor grote veranderingen. Met minder zorgprofessionals moeten we de zorg verdelen over meer ouderen’, aldus Van den Oever. ‘Om ervoor te zorgen dat dit tekort niet ten koste gaat van de kwaliteit en beschikbaarheid van zorg, verschuift de zorg steeds meer naar de voorkant. Immers, met meer preventie voorkomen we onnodige instroom bij de huisarts en het ziekenhuis en dat is één van de strategieën om toegankelijkheid van de zorg in stand te houden. Het IZA ondersteunt deze beweging  en erkent de cruciale rol van de eerstelijnszorg en de wijkverpleging in deze aanpak. Dit nieuwe perspectief heeft al tot positieve resultaten geleid: zo is de wijkverpleging versterkt met het wijkfonds en zijn met de Visie Eerstelijnszorg 2030 mooie stappen gezet in het versterken van de eerstelijnszorg.’

Maar wat betekent die beweging naar de voorkant concreet voor cliënten/burgers, hun sociale netwerk en zorgprofessionals? ‘Voor burgers biedt deze beweging kansen op meer zelfstandigheid en zelfredzaamheid. Met concepten zoals reablement en investering in preventieprojecten krijgen zij de regie over hun leven terug en raken ze niet onnodig gemedicaliseerd. Mensen kunnen zo lang mogelijk thuis blijven wonen en daar, in hun eigen omgeving, de benodigde hulp en zorg ontvangen. Essentieel hierbij is de rol van het sociale netwerk; denk aan familie, vrienden en de buurt. Dit netwerk kan ouderen ondersteunen en helpen bij hulpvragen, voordat deze uitmonden in een formele zorgvraag. Het is belangrijk dat we deze netwerken in de toekomst verder stimuleren en ondersteunen. Verder is belangrijk dat met name mensen met een complexe zorgvraag ook kunnen terugvallen op een vaste samenwerking tussen hun huisarts, hun wijkverpleegkundige en een medewerker uit het sociale domein’

‘Ook de rol van de zorgprofessional verandert in die beweging naar de voorkant; deze verschuift van zorgen voor naar zorgen dat. Onze medewerkers zullen in toenemende mate gaan samenwerken met cliënten en hun sociale netwerk, met het sociaal domein – zoals gemeenten en woningcorporaties – en met de eerstelijnszorgverleners, waaronder fysiotherapeuten en vooral huisartsen. Daarnaast zullen zij vaker gebruikmaken van (technologische) hulpmiddelen om zorg toegankelijker en efficiënter te maken. De wijkverpleegkundige komt naast de huisarts te staan en zal vooral voor patiënten met een complexe zorgvraag intensief met deze samenwerken’

Van den Oever heeft ook een duidelijke boodschap voor Den Haag in aanloop naar Commissiedebat: ‘ActiZ pleit ervoor om beweging naar de voorkant - en de versterking van de eerstelijnszorg - die het IZA heeft ingezet, krachtiger en structureler door te zetten. Juist in de domeinen die buiten de zorg liggen!’